dag 3. Een nieuw verblijf

Afgelopen nacht heel eigenwijs natuurlijk toch naar onze kanjers in Brazilië gekeken. Op de Ipad,een engelse commentator en kleine oogjes. Het was nl uiteindelijk 5uur vanmorgen. Toen er (voor ons gevoel)korte tijd later op de deur werd gebonkt stond er een vietnamese voor de deur. Met een papier in haar hand waar op stond: uitchecken 12uur!!! Ik dacht ' jaa? Mmm bleek het dus al 12 uur geweest.. dus in record tempo tassen ingepakt en naar beneden gestormt. Een hele vriendelijke gastvrouw heeft nog een taxi voor obs geregeld.we waren nog niet goed en wel gesetteld in de taxi toen hij stopte. Nou is ons duidelijk geworden dat taxichauffeurs hier geen woord engels verstaan. Laat staan praten. Onderhandelen heeft dus ook geen zin. Hij was dus na twee straatjes gestopt. Hij wijst. En ja.. naam hotel rijst uit een rokerig nat straatje. Veel potten en pannen op de vloer. Mijn eerste reactie was: rij maar door. Maarja,mijn vietnamees he. . :'( Dus uitgestapt, tassen gepakt en met moed in schoenen zakkend het straatje in. Zeer vriendelijk toegelachen door bewoners van het straatje. Na 2keer de verkeerde deur binnen gestapt te zijn uiteindelijk in het goede huis. Want dat is het,: het huis van hele lieve Vietnamese mensen die een paar kamers verhuren. En je eerste indruk is dus zeker niet altijd de goede. De kamer is prima.er zit zelfs een bad en een koelkast in .En het belangrijkste:airco!
Het straatje is helemaal niet eng. Het is precies zoals het moet zijn. Typisch vietnamees. Mensen die op straat leven. Etensstalletjes die rond etenstijd ineens overal staan. We hebben het nu nog niet aangedurft maar weet zeker dat ik dat een keer ga doen. Het ruikt zalig en ziet er prima uit. En het is nog net niet gratis;-)
Morgen worden we om 8.30 opgehaald voor onze eerste vrijwilligers ervaring. Dana slaapt al. Slaapgebrek. Niks gewend;-)
Het is nu half twaalf. Dus ga het ook maar proberen. Alhoewel het voor mn gevoel pas half zeven is ofzo. Vreemd....
XPetra