soup kitchen

Vroeg, om half 7 ging de wekker :$
Nadat we met de bus naar een...tja...plek gingen (een gebouw zonder voor muur of tussen muren aan de straat) waar ze buiten al bezig waren met de pompoenen te schillen met een hakmes.
Trang (het meisje wat ons overal naar toe brengt en uitlegt wat we moeten doen) liep naar binnen en pakte een bak en een paar heeel lagen krukjes. Ondertussen stond een van de vrouwen op met zo'n hakmes en kwam op ons aflopen met een niet al te vriendelijk hoofd (geloof me op dat moment ging er een hoop door ons heen) en ging een grote zak met op aardappel lijkende groentes pakken die wij mochten gaan schillen. Gelukkig kwamen er in loop van tijd steeds meer mensen helpen want er kwamen steeds meer groenten/aardappelen bij.
Na 2,5 uur schillen hadden we pauze, trang had ons naar ons hotel gebracht en haalde ons 1.5 uur later weer op om met ons naar het ziekenhuis te gaan om daar het eten wat we net hadden gesneden uit te delen.
Het uitdelen ging op een totaaal andere manier dat verwacht! We zaten in een gebouwtje waar de pannen/bakken voor ons werden neer gezet en alle mensen die eten wilde kon daar heen komen en wij moesten het in de bakjes scheppen.
Het ziekenhuis zelf is ook echt totaal anders als in Nederland. Overal is chaos en niks/niemand lijkt structuur te kennen. Hygiene kennen ze ook niet echt.
We zijn na het uit delen weer naar het hotel gegaan en zijn daarna door weer een ander deel ho chi minh gelopen en zijn gaan eten bij de italiaan.
Kus Dana